Јајаје коко џамбо, јајајеееееее at 11:47

Знајте колку е само најјако на цел свет да си лежиш на лежалка на плажа, покрај најубово на цел свет Охридско Езеро? Ама лежалката да е малку поткрената за да мојш да разгледвиш шо се дешават околу тебе, лево од тебе да си имаш коктел, фенци со „ц“ наочари и сламено шеширче на тебе, како и диџеј кој шо моментално ја вртит јајаје коко џамбо, јајајеееееее... или како и да се пишит. Околу тебе да се шетет еден куп убај женски, а на неколку метри пред тебе да е езерото со тамам температура на водата, ама погодена, поубо ни сам да не мојш да си ја погодиш ко ќе се тушираш по дома.

И ак сакаш да си се капиш, ак сакаш да си се излежаваш в езеро на лежалка од оние шо се на надувување, ак сакаш да си се возиш со педалинка, ак сакаш да си се пушташ по тобоган, ак сакаш да трчаш и да се превртвиш во оние топкине внатре, да бе, оние новине шо се... ак сакаш шо си сакаш да си прајш.

И после ко ќе се вратиш од вода да си зејш од оние убајне големи сладоледи во корнет од печеес денари и да си уживаш во него на претходно спомнатата лежалка. Некаде низ торбата да ти се наоѓат и по некоја уба книга за читање уз сончање и уба музика на мобилниот за слушање на слушалки ако случајно тој диџејот зезнит и ти пуштит некоја песна шо не мојш да ја поднесиш, а се вртит на сите можни радија и телевизии. Да бе да, и јас на Алехандро, Роберто и слично од Лејди Гага мислев.

Дури фаќаш боја пред тебе поминвит теткана со крофнине, а зад тебе чичконо со, ко шо викат, тазе млади варени ченки. Пченки не јадам, па дури ни да се тазе и млади, ама зато крофни од рандом теткичка на плажа и не се баш така лош избор ако ти се јадит, а те мрзит да се помрдниш од лежалката и да побараш нешо друго.

А бе, ко ќе помислам, и карти не се баш така лош избор, посебно ко шо немам играно со месеци. Пошо сме четворица, мислам дека најпаметно ќе ни е да играме кент. Ние двајца ќе појме во вода и таму ќе договориме финта, а тамам и ќе се искапиме, а вие двајца поседите овде и смислите нешто. Јас ги обожавам финтине со кажвење нешто. Еве, на пример, ако соберам јас четири исти карти, ќе речам - „требеше да си земам пченки од чичконо прееска“, а ако собериш ти, ќе речиш - „ај бе на тобоганон попосле“. Мојме да користиме и лажни финти, ко намигвење, на пример, или некој глупости, па да помислат дека ја прајме финтата, да речат стоп кент и да ги зезниме. Само слушај шо зборвам дан соберам карти и да ја кажам финтата, а да не слушниш, па после да требит да ја повторвам и да не фатат.

И обично така и се дешават. Си ги собрал четирите кецој и кажвиш - „требеше да си земам пченки од чичконо прееска“, а овој замислен за женската шо продават сладолед од фрижидерон десно од шанкон, не те перцепират. После викаш - „а пробал некој од пченкине уствари, убај се?“, а овој пак не слушат, и веќе на третата проба уште не си докажал „пченка“, овие те фатиле, сфатиле и рекле стоп кент.

Кога веќе изгубивме мојме слободно да се впуштиме во реализирање на лудата идеја од прееска. Изнајмување педалинка за саат време и впуштање во пловидба до пристаниште. Ко ќе стигниме таму ќе му кажиме на некој кајчар шо сме напрајле и ќе му ја остајме педалинката да му ја вратит на газдата.

Али пошо се уште не сме до толку ненормални, после картите, наместо крадење педалинка, најубо ќе е да си го извам лаптопон од торбана и да фатам да ја пишам колумнава, да ви ја пренесам атмосферата од плажава прекрасна. А и од кај мојш поубо да опишиш плажа освен точно од овде, од на лежалка.

И тоа на замислена лежалка на едно 180 километри подалеку од плажата, во главниот ни град. Да бе, читатели наши најубави. Ако случајно читајќи ја колумнава си помисливте - види шубо му е на Јофе, онаму покрај езероно, сега мојте да го смените то во - види шубо му е на Јофе дури си замислуват дека е онаму покрај езероно, а уствари следит циркузанти кои две недели не можат да напрает една мочана анкетна комисија и циници шо располагет со државните пари, а се понашет ко да се нивни и освен шо не ги прашвет граѓаните шо да прает со нив, не ни кажвет шо им напрајле.

Али не бе, не сум за жалење. Иако на срединава на јули кога имат најмногу туристи во роднион ми Охрид јас сум во Скопје, сепак си се забавувам со новоно шоу на А1 - „На рапорт со Јофе“. Ако го читате весников во сабота, тогаш – гледајте го четвртото издание утре во 19.50. Ако го читате во недела, тогаш - гледајте го четвртото издание денес во 19.50. Е, ако сте го купиле уште петок навечер... ај да не ви објаснувам, големи сте, си знајте.

Забелешка за МВР - ниту една педалинка не беше повредена при пишувањето на оваа колумна.

(Авторот многу сакат да си замислуват)

(Колумната е објавена во весникот Шпиц на 17

07 2010

)

(Наредната во сабота на 24 07 2010 во прилогот „Сега“ во дневниот весник Шпиц)