Хајлајц

Старион БлогСтарион Блог Овде пишував повеќе од осум месеци и има што да се чита. Ако ве интересира клик на линкот.

Линк

З`ш да не...З`ш да не... Нови колумни од серијалот „з`ш да не...“ секоја сабота во весникот Шпиц.

Линк

Моине фото сторииНа рапорт со Јофе Сите емисии на Youtube каналот.

Линк

Sep 30, 2009

0
Луд, збунет, ненормален

Кафица на кеееееј, пееер. Ајфон на маса и пари полна каса. Околу мене женски, и на вечер, и денски. Бе-ем-ве икс пет и пат околу свет...

Ќе продолжев и со римава и со скопскава шема да не поминвеа камиони и булдужери по цели деној а богами и ноќи на кеј. Си шмркаш кафенце, си јадиш пица, а до тебе камиони брчат и прашини кревет. Абе за мерак, заааа мерааак! А и не планирет да застанат во догледно време. Иако еднине со зградана не се завршени, веќе имат и нови, со мостон. И ај шо не мојш да тераш шема по кафичине, не мојш ни ролерки или точак да возиш долу покрај Вардар з`ш барикади имат. Ко за трка со пречки. Возиш, возиш, па прескокаш ограда со точкот, па малку пливаш по Вардар и кај и да е ќе стигниш.

А не ко Милошоски шо не ојде Њујорк. Кутар Џоле, сам го пуштија да им објаснуват формули математички. Ама сепак морам да признам дека убо си се снаоѓат. А и уба тактика имат. Се викат – „Луд, збунет, ненормален“. Или во превод – збуни го противникот па збуни се и себеси, за да ја збуниш јавноста. Им објаснуваш дека нашите 39 посто се уствари сто посто а дека нивните 51 посто се уствари само 5 посто, и така сите дур се збунети ти им фрлаш клетва до седмо колено и го решаваш проблемот. Добро, можда не го решаваш баш, ама бар фаќет клетвите државнички и антички. Ене, на Дора Бакојани ја фатија па пневмонија закачи. Само шо по грешка и Милошоски го потфатија па си ја удри ногата.

Според најновите информации за тактикава се заинтересирале ЦИА и Еф-би-ај па зато усвари пошол Џоле Америка. Тајниве служби уствари планирале со тактикава да ги збунвет терористине и така дур се во бунило да кажат кај се криет Бин Ладен. А терористиве уствари многу да ти биле посветени на мисијата. Ене, пред некој ден слушам некој си пикнал бомба од позади мислејќи дека е вибратор и така му пошол на принцон од Саудиска Арабија и се разнел пред него. Пошо убо ја имал скриено поминал покрај обезбедувањето и за малку дури и ќе го убиел. Сепак, се гледат дека се посветени на то шо го работет, ак мојт то работа да се наречит. Да беа така посветени политичариве наши на решавањето на проблемиве во државава... Од шо ќе ги имаа решено сите проблеми на избори ќе излегвеја со ветување какви проблеми ќе ни напрает па ќе го избиравме тој шо ќе напрајт најголеми. Ваљда за то барем немаше да не лажат. Или замисли, излегвит на такви избори Бранко и викат – „Ќе отпуштам по еден чоек од секое семејство“ и народов му вервит и го избират. И замисли, од ко ќе ја добиет власта наместо да отпуштат, да почнит да им прајт по уш еден чоек во секое семејство за да имат кого да вработит.

Ко тој вицот. Одат премиерон и министерот за образование во некое село, у три лепе негде по планињено и ги собирет сите 6 жители чиј вкупен збир на години надминвит 500. И им викет „слушајте луѓе, ние сме многу арни и ви напрајвме универзитет со 7 факултети пошо образованието е сила, образованието е моќ“. „Ама шо ќе ни се нас факултети, ние сме стари луѓе, ние немаме деца...“ „Море ако требит и деца ќе ви напрајме!“

Кога сме веќе кај избори и кај предизборни ветувања не знам дали ви кажаа ама ако не ви кажаа еве јас да ве израдвам. Почна кампањата! Ние по дома веќе прославивме, си зедовме шампањско и напрајвме по една здравица во чест на пастириве наши и на државава античка. После то зедовме расчистивме в подрум и напрајвме место за складирање на вреќите брашно, пакетите масло и контингентите со брда и долини. Да живеевме во Пирава ќе го поделевме шампањското и со премиерот шо пушташе канализација. Ама кажи шуба глетка. Сечење црвена лента за пуштање канализација. Пак и уште ко ќе ти текнит за шо служит канализацијата, а и во кој век се пуштат, да се чудиш з`ш и огномет немаше. Па јас дури и Комитине би ги викнал да навивет – „Пуштај вода, пам-пам-па-рам-пам...“

После им ставаш и малку културно-уметничка програма па во вториот дел заедно со Комитине излегват и дедовцине од МАНУ и заедно скандирет – „Шиптари, Шиптари... чиста Македонија, паркови и зеленила...“ И после концептов го пакуваме во флаши од по пола литар, им маваме сонценце со шеснајс краци, пишиме „Маде ин Мацедониа“ и го шиткаме на странски пазари. И после добиваме Нобелова награда за мир, толеранција и меѓуетнички соживот. Мојт да се додајт и ставка за морал и заслугите за то би ги добил Миле. Мојт после и уш една нобелова да дает за Тачи и за луѓено околу него шо допринесвет за соживотов да ни е олку волшебен. Да ја имаше утакмицава в кладилница ќе стаев иљадарка дека Тачи им платил на академицине така да напишат во енциклопедијата за после да мојт да излегвит со уцени по телевизии. А и стварно се шо се дешават во државава е оригинално. Еве земи го пример празников Бајрам. Сиве светски лидери на држави, политичари, па дури и дел од терористичкиве организации во честитките викет дај луѓе да прекиниме со насилства, убивања и слично, а само кај нас Тачи и компанија ги продлабочувет тензииве.

Али само премиеров наш за нишо не е крив и за сиве вакви настани ја играт играна – „Ама ја не знааам, ја бев у подрум, ништо не сум видел...“ А на промоцијата на енциклопедијата јас го кажав ова – „ Овој проект можеби не е приказ на целокупниот живот и развиток на Македонија, но ова дело автентично го скенира македонското гледиште за културното и национално политичко минато и сегашност и претендира да стане објективна, интегрална информација за нас и нашата земја“. Ма нормално дека ве лажам. Баш тој го кажа ова и ко го слушав на промоцијата ми звучеше толку уверливо шо за малку не помислив дека тој ја напишал цела енциклопедија. Ама шо да прајш ко имат кракто памтење. Само тогаш знаеше, сега од ко се побунија и Албанциве и странцине од по амбасадине тој ама баш нишо не знајт.

Ко ни Трифун ни Благој појма шо немет кој е крив за хаосон во Градски Аптеки. Јас знам! И Бичиклиски знајт! Како кој? Па се знајт... Бранко е крив! Ако ја пратите шпанскава серија со гореспоменативе ликој тогаш сигурно веќе знајте „кој к.р бизнисмен е Костовски“ и дека со „Б.М. ни овци не би молзеле“. Сигурно знајте и дека другиот лажит а дека тој што моментално ви зборвит, вистина ви кажвит. А ко ќе ти текнит дека овие двајца ти се едни од најголемите бизнисмени во државава... да посакаш да си извршиш масовно самоубиство скокајќи во бунарон од Павлета во Паљурци. Штета што поради ваквите „џет-сетери“ трпит обичниот работник.

Сепак и не е се така црно. МВР конечно презеде чекори за решавање на криминалот во земјава. После ултра успешната акција со кодно име „Распуст“ во која беа испоапсени сите дечки шо пиеја пиво во паркон во Скопје, сега уште една таква. Оваа за жал немаше кодно име ама сепак се гледат дека е добро осмислена. Полицајцине играа фудбал со Комитине за да набијат кондиција и да может да ги стигнувет дечкине шо ограбувет банки на сред бел ден во центарот на главниот град, пукет и заминвет Косово. Гордана пак се пофали и дека законот со кој забранија плукање дал убај резултати. И дури тогаш сфатив дека џубрињана по улицине се уствари фатаморгана.

И не е само то бел бумбар на неделата. И државнана агенција МИА имат бел скакулец овој пат. Пази како се одредуват фокус на новинарска вест. Прво ставаш наслов – „Премиерот Груевски на презентација на новите противпожарни возила“, па после ја почвиш и веста – „Премиерот Никола Груевски денеска присуствуваше на презентација на новите шест, од вкупно 25 противпожарни возила, кои се набавени со средства од Владата на Република Македонија.“

Ако нешо не е јасно тогаш да ви објаснам дека основниот принцип во новинарското известување е дека главното ојт на почеток. Или шо би кажала МИА, не е битно то шо пожарникарине добиле нови возила. Не е ни битно то шо граѓаниве можат да се осеќет посигурно поради спремноста и опременоста на пожарникарине. Не бе брат. Битно е то шо премиерот присуствувал на презентацијата! Како ами...

(Авторот е хунзоиден Македоноид од Паљурци)

(Колумната е објавена во неделникот Сега на 24 09 2009)

(Наредната во печатена форма во Сега во четврток на 01 10 2009 а во електронска на Мојон Блог во вторник на 06 10 2009 )

Sep 24, 2009

0
З`ш да не... колумна единаесетта

Во денешното издание на неделникот „Сега“ единаесеттата од серијалот колумни насловени „З`ш да не...“ Денешната со наслов „Луд, збунет, ненормален“ на 50 и 51 страница.

Хајлајц момент - „Кутар Џоле, сам го пуштија да им објаснуват формули математички. Ама сепак морам да признам дека убо си се снаоѓат. А и уба тактика имат. Се викат – „Луд, збунет, ненормален“. Или во превод – збуни го противникот па збуни се и себеси, за да ја збуниш јавноста.“

Цената на неделникот е 50 денари со кои имате четиво за цел викенд... па и повеќе, зависи со која брзина читате :)

Ако сепак сте скржави и не ви се дава пеевче, денешната колумна на Мојон Блог во вторник фор фри.

Sep 23, 2009

0
Инглишмен ин Њујорк

У Скупије, пеер. Пред некој ден дојдов кај Скопјанишчава. Е не, само тие ќе идeт Охрид да ни се мочет в езеро. Море ќе им се мочам ја во Вардар, и то од онај новион мост кај шо фрлаше Грујо лопати. Викат ептен им бил потребен нов мост на Скопјанишчава, пошо сега немале како да стигнат на другион брег од Вардар. Да ни е здрав и паметен и Господ да ни го поживејт пастирот наш уш стотина години бар, па да ни градит мостој помеѓу Камени и онај другион на два чекори шо е. Само да ми је знати како досега одеа луѓено Стара чаршија. Ќути кај шо дојдоа Грујо и Коце па сега рекана ќе мојме да ја преминиме. И пази брат, инсајдерска информација – планот бил секоја година да се градит по еден мост измеѓу Камениов и другион и за дестина години цел Вардар да е прекриен со мостој за да не можат да се видат џубрињана шо пливет по рекана. Ма прекрасно, ма паметно, ма револуционерно! Само шо мислам дека на Скопјанишчава не им требат мостој, туку покрај толку споменици, цркви и џамии, кај и да е нов плоштад ќе им затребит.

Скоро три месеци ме немаше во градов и гледам доста работи смениле. Најмногу ме харесват Илинденска. Ако требит Коце во блиска иднина отчет за сработеното да дават мислам дека ко топ проекти од круцијално (многу ми е јак зборов денојве) значење мојт да ги наведит сечењето на дрвата и рушењето на трафиките таму. Јас одма ќе го гласав за уште шест мандати. Таман, да ги исечит сите дрва и со пастирот да го прекријат цел Вардар со мостој. Бар така поголем избор ќе имет луѓево шо немет леб да јадат од кај да скокнат.

И така ти викам брат, дојдов јас во најголемото село во државава. И ко секогаш имав свечен пречек на автобуска. Влечкам јас шеснајс куфери во кој ја спастрив цела детска соба а таксистине ми лицитирет. Почнаја од 400, па продолжија со 350, па од ко сфатија дека не одам прв пат од автобуска до Кисела Вода се најде еден чичко таксист шо рече најефтин бил, и ми понуди за 200 да ме однесел. И после охридскине таксисти не чинеле. Тие бар по таксиметар возат Скопјанишча со посебна тарифа а овие така, од ѓутуре кажвет цени. И шо и? Си најдов нормален таксист и ме однесе за 60 денари. Стварно ми е жал за луѓено шо идат Скопје по некоја мака, најчесто по болници, и пошо нормално појма немет шо пари е таксито и колкава е далечината, фрлет миљони на таксистине на автобуска шо стојат. Или ко тој шо возел некој странци и шо го свртил цел град и ги качил и на Водно за да свртит таксиметарон над иљадарка иако можел да ги однесит и преку три-четири улици.

А да, не ви кажав шо барам кај Скопјанишчава. Дојдов факултет да учам. Иту не еден. Решив да ја послушам владава и паралелно да студирам на двајсчетири факултети. После толку реклами дури и срам да те фатит ако не запишиш бар седум-осум факултети, онака, за појќе избор да имаш. И дури од ко ќе дипломираш на сите нив ќе сфатиш дека не си го завршил најатрактивниот и најпотребниот моментално – онај шо вклучуват лепење плакати од мали години. А то ќе го сфатиш таман од ко ќе те избркет од работа и ко ќе довлечкет на твое место некој шо уште од мали години знаел како се успеват во животот. Ко учителине шо сфатија сега.

Али ако си гледал МТВ ќе знајш и немат да се заебиш. Мојт да имат и некој нус појави али тие и не се толку страшни колку шо е корисен крајниот ефект од преродбата. Некој дечко на интернет имаше пишано – „Требит операција од кила да се прам. Ми отекоа тестисиве гледајќи владини реклами на МТВ“. А тие ти се нешо ко шпанскине серии уствари. Пошо во кое и да е време од денот мојш да најш бар по една сапуница на некоја телевизија кај шо слугинката ти е уствари мајка од петнајстиот брак на татко ти кој уствари уште пред да прогледат Есмералда ќе сфатит дека си е чичко на самиот себе. Така и на МТВ. Кога и да пуштиш Прва или Собраниски канал ќе најш некој владино-кампањски блок. Ама во пакет, сите реклами напраени од Љупчо навака, без Бранко, многу нормално. Пошо Бранко е крив, нали.

Бранко меѓудругото, заборај Бичиклиски да ви кажит, и за „Илинден“ шо потона е крив. Дур му се печатела програмата со решенија за Македонија тој се облекол во нуркачко одело и од Елешец се фрлил в езеро. Чекал да поминит бродот со моторцангли в рака и ко поминал му ја скинал сајлата. Зато уствари Грујо не му ја прифати оставката на Милета. Шо е чоекот крив, ко Бранко е за све крив. Туку, кај шо го спомнав Милета, заборајв уште на почеток да ви кажам и да ве израдвам. Пошо почнавме со новава академска година, на факултет ни кажаа дека ќе сме имале нов предмет. Морал ќе се викал предметот а професор ќе ни бидел Миле, ко најморален чоек во државава за сезона пролет-лето 2009. Некојси Никола ќе му бидел асистент и заедно ќе не учеле како да сме морални. Зато, ако за следниот број случајно заборам да напишам колумна или ако случајно не излезит весников да знајте дека то ќе е од морални причини, з`ш така морало. Така мораше и брат Љубе да треснит уш некоја зелена. Рече чоекон, Миле и Грујо требало да напрает харикири од триести спрат. Да не знајш дали да се радвиш или да плачиш шо наместо него, Џолета си го избравме за претседател. Уствари, и вака и онака, и двајцата се смешни. Јас пак мислам, да го слушнит некој Јапонец стварно ќе си напрајт харикири, иту на новион мост. Или пак ќе ја сменат дефиницијата за харикири во чест на братот.

А Љубе мојт така да ја крстит и кампањата за предвремено-навремените-секоја-пролет избори в година. „Харикири за Македонија од триести спрат“. И после конечно ќе мојме да речиме дека некој стварно напрајл нешо за државава. Добро сеа, не дека другиве не напраја ама ова ќе останит ко врв на врвојте, за на корица на книга по историја за седмо одделение шо е бесплатна ама ја имат само во електронско издание. Ете, Љупчо крадеше ама имаше и за народот, Бранко вработи по еден чоек од секое семејство, а Никола не претвори во Македоноиди – зачетници на белата раса. Брат Љубе пак, измисли и напрај нов вид на харикири – за Македонија!

Ко ќе видиш, сите уствари напорно работат за Македонија. Маме му онаквам, чудна работа шо не завладеавме со светов во овие 18 години. Еве Бранко пак се врати во Ес-де-ес и летово дур се мочаја Скопјанишчана во езероно наше, тој програма напрај. И сеа ко Робин Худ е уствари. Ќе им земвит на богатине шо тој ги обогати, и ќе им дават на сиромашнине шо тој ги осиромаши. Све револуционерни идеи бе брат. Стварно, од олку револуционери, ми се чинит некој ден ко ќе излезам на тераса немат да видам луѓе кај шо рошкет во контејнерине долу. И да, не пишит во програмата ама еве вака ексклузивно да ви кажам дека Бранко од ко ќе победел на изборите ќе вработел по двајца од секое семејство. И плус тој едниот шо е веќе вработен од петнајсти септември – по тројца вработени. И плус ко ќе ги додајш на ова парине шо ги давет за трето, четврто, и т.н. дете да се чудит чоек з`ш ние се бориме да влезиме во Европа ко уствари Европа требит да се тепат за да влезит кај нас.

Али шо ќе ти се Европјани ко си имаме Кинези. Виде премиерон наш? Појде Кина и со фабрика за компјутери се врати. Ќути кај шо не го пуштивме Џолета. Ќе требеше камерманине да трчет со него по Кинескион ѕид во потрага по шахтата чиј тунел е директно поврзан со бунарот на Павлета од Паљурци. Е да, кога сме веќе кај Паљурци. Абе Џоле, шо се деси со шести септември бе? Нели ќе одговараше на прашања на главни уредници на телевизија? Или мислиш заедно со „Илинден“ потона и ветувањето пред камерине и пред Павлета даено? Септември ти е уствари многу историски датум за државава наша античка. Народот шо ја зеде судбината во свои раце го памтит петнаести септември од Бранко, а ние Македоноидиве мојме да го памтиме и шести септември од Џолета.

А шо е финтава со насловов? Епа јас, вака ко Охриѓанец, шетајќи по Скопјево, се осеќам баш ко Инглишмен ин Њујорк од Стинг. Стварно. Влегвам во продавница пред некој ден, им барам шеќер на охридски дијалект, и та продавачката одма ми се пожали дека многу и крцкал креветот во собата кај шо била сместена летово во Охрид, и за инает наместо шеќер, сол ми даде. После влегвам во интернет кафе, гледам, немет усб-порт од напред на компјутерине. И после тие ми се жалет, Охрид и Охриѓани не чинеле. Туку шо ќе ви викав... Абе дечки, кај ви е езерото? А Канео? А Св. Наум?

Аууууу, да беееееее, сега ми текна. Си имате вие шмизла, шо ќе ви е друго...

(Авторот е ко Инглишмен ин Њујорк и сеуште го чекат шести септември)

(Колумната е објавена во неделникот Сега на 17 09 2009)

(Наредната во печатена форма во Сега во четврток на 24 09 2009 а во електронска на Мојон Блог во вторник на 29 09 2009 )

Sep 17, 2009

0
З`ш да не... колумна десетта

Во денешното издание на неделникот „Сега“ десеттата од серијалот колумни насловени „З`ш да не...“ Денешната со наслов „Инглишмен ин Њујорк“ на 50 и 51 страница.

Хајлајц момент - „Виде премиерон наш? Појде Кина и со фабрика за компјутери се врати. Ќути кај шо не го пуштивме Џолета. Ќе требеше камерманине да трчет со него по Кинескион ѕид во потрага по шахтата чиј тунел е директно поврзан со бунарот на Павлета од Паљурци.“

Цената на неделникот е 50 денари со кои имате четиво за цел викенд... па и повеќе, зависи со која брзина читате :)

Ако сепак сте скржави и не ви се дава пеевче, денешната колумна на Мојон Блог во вторник фор фри.

Sep 15, 2009

0
Македонија – вечна импровизација

Пред три недели истава оваа страница имаше наслов „Т`га за Охрид“. Тогаш како за некаков си крај на туристичката сезона напишав нешто за она што секојдневно го гледав летово овде и шо ме иритираше. Пишев за она во шо се претвори најголемиот македонски туристички центар и како секој ден се појќе го уништвиме. Зборвев за појќе работи и завршив со то дека ќе изгубиме многу ако продолжиме вака. Само шо не ни сонвев дека ќе изгубиме олку многу. 15 човечки животи проголта Охридското Езеро за само неколку минути.

Али проблемот не е ни од пред неколку минути, ни денови. Проблемот требит да го бараме во сите овие години како тераме со државава независна. Проблемот требит да го бараме во импровизациите кои можат да се најдат во сите сфери на нашето живеење. Требит да се барат во сите партиски кадри кои се вработувет во државните служби, и во слепците кои ни ја водат државава сиве овие години, и во овците кои ги бирет тие слепци.

За водниот сообраќај и пловните објекти знам исто колку шо знам и за нуклеарната физика, али не требит да си некој експерт за да видиш дека нешто чкрипит во езерово наше. Посебно после толку загубени животи годинава. Не требит да си експерт ни за да видиш дека најмногу по езерово се возет шемаџии и чаламџии. Секој втор богаташ во земјава имат глисер или скутер и шибат по езероно, фраер е, најјак е, женските го сакет, машките му завидувет. Посебно љубит да шибат блиску до плажине за да можат сите да го видат. Ма немат врска то шо е забрането и то шо луѓе пливет тука кај шо поминвит. Мислам... немат смисла да останит невиден. Бродојне фурет до Св. Наум од сабајле, уш по неколку крстарења на вечер и доста често мојш да видиш луѓе начичкани, висат по оградине. Абе немат гајле бе брат, имат место, немат смисла некој да се одбиет, или да не му се земат парите, негостопримливи ќе испадниме така. А и немат да сме топ тема. Колку често се дешават Македонија да е на Си-Ен-Ен? Само ко ќе платиме за реклама, а вака видиш, без пари не имат.

Колегата Писарев уште во минатиот број на весников пишеше и предупредвеше за несреќите кои можат да се случат при вакво безредие на вода во државава. Ама кој да слушат и кој да читат. Дур го читаш ти сега весников некој прајт пари, го заболе за безбедноста. Требит да изгинат луѓе за да се свестиме кај сме и шо прајме. Требит да изгинат луѓе за да му текнит на Милета да си дајт оставка. Па и таа не беше неотповиклива. И кузнајт шо ќе се десит и со нејзе (премиерон сеуште не ја имат прифатено дур го пишам текстов)...

Љупчо Настоски, првиот човек на охридската Капетанија, нигде го немаше цел викенд. Ко и тој да потона со „Илинден“, или ко моја надлежност да се пловнине објекти во езероно. Уште потрагично е то шо тој или другите вработени во Капетанијата од тераса может дур пијат кафе да гледет шо се дешават на пристаниште. И не морат ни да слегвет долу, од таму можат да им викнат на капетанине од бродојне и да ги потсетат на законите и правилата. Ама кого ќе го потсетвет ко и тие не знает да ги спроведвет. Да знаеја да воведат ред во езероно немаше да забранувет возење со скутери денски. Ако почниме така ќе требит да забраниме и возење со коли пошо и таму се дешавет судари, да забраниме летање со авиони пошо и тие паѓет и да забраниме и излегвење од дома пошо дур шеташ по улица мојт да ти паднит и пијано на гла, ко на цртанине со Том и Џери.

Некој очигледно не си ја терат работата ко шо требит. И дефинитивно поради то требит да си сносит одговорност. И одговорноста да не застанит кај оставката. Некој стварно требит да ни објаснит шо се дешават во водниот сообраќај во земјава и дали на некого воопшто му е гајле за то. Пошо ако на сопственицине на бродојне не им е гајле за ништо освен за парите, ние, сите граѓани, преку буџетон плаќаме луѓе за да им е гајле. А кога тие луѓе не си ја вршет работата тогаш требит да размислиме уште еднаш пред замижвењето и одобрувањето на партизацијата на државните служби. Не за џабе од ЕУ ни трубат за партиските кадри кои работат на разни високи и доста често одговорни функции.

И не е само Охридското Езеро водена површина кај шо се одвиват сообраќај во државава. Еве што напиша минатата недела колегата Писарев во истиот овој весник – „Во каков хаос е сообраќајот на водите на Охридското Езеро се уверивме и ова лето. А правилата и законските одредби напишани на стотина страни од Законот, кој има точно 307 члена, важат и за пловење на сите други природни и вештачки езера во Македонија, како и на реките. Му текнало ли некому да ги уреди пловните патишта, на пример, на Беровското Езеро? Или на Матка? Чувај боже, некој да спомне таква работа кај нас ќе го прогласат за улав. А Македонија располага со затворени води не само на трите природни езера туку и на стотината мали и големи акумулациски езера, каде што секој ден пловат десетици чамци и глисери, а често се случуваат несреќи на вода. За жал, ќе има се додека некој не реши да стави ред и поредок. И на вода.“

А ако почниме да ги бројме недостатоците и пропустите во другите области? Веројатно е подобро и да не почвиме пошо ќе се уплашиме од земјата во која живееме. Многу често поради таквите недостатоци губиме пари, и тоа многу пари. Овојпат загубивме животи, и тоа многу животи. И обично требит да ни се десит нешо такво за да се замислиме кај сме, шо сме, и шо требит да ни се приоритетите. Пошо дур се градат споменици, во каналон Студенчишата, кај шо се чувет појќето скутери и глисери од Охридското Езеро, луѓено со канти турвет гориво, по принципот – пола в глисер, пола в канал. Утре ќе експлодират каналон, па пак ќе се чудиме шо ни се десило. А со години се барат градење Марина. Ама дури чекаме да се надмудрувет локалната и централната власт таков ќе ни бидит исходот од туристичките сезони во Охрид. Наместо туристи ќе бројме мртви.

А министрине ќе трчет во Охрид да се сликет пред камерине и апаратине, дур МТВ извествит дека целиот државен врв стасал во Охрид за експресни 30 минути. Дур растеше бројот на удаени изваени од езероно, им растеше и рејтингот на министриве наши мили. Само Аце, градоначалникон наш, нигде го немаше. Дури другиот ден излезе да ја обвинит централната власт пошо немал надлежност. Абе океј е то, знајме дека немаш надлежност ама бар мислевме дека ви тргнала соработката со Владата. Не помина ни еден месец од средбата со Груевски и со министрите, заедно ко се смешкавте и ко викавте дека ви одела соработката. Или по потреба, денес ви ојт, утре не ви ојт?

Е сеа, не знам дали уште одат рекламине за вечноста на Македонија на Си-Ен-Ен, али ако одат би го замолил премиерот да ги прекинит пошо, ко шо напишав претходно, имаме сеа бесплатна реклама и шанса светов да не видит такви ко шо сме, вистински, а не да им продаваме ветар во магла преку реклами. Се гледат дека ги биват дечкиве шо не водат. Знает како да напрает стратегија. Прво снимет реклами и влечкет туристи навака. После од ко ќе дојдат нека си се снаоѓет сами. Кој ќе преживејт, ќе раскажвит! И ако се побунат дека нешо не било ко шо сме го рекламирале, ќе платиме уш една тура реклами и ќе ги заќутиме.

То е то. Потона „Илинден“, а со него и лажната слика шо ја прикажвиме по светов. Ќе требит многу за да ја вратиме довербата. Многу Бугари но и Македонци веќе немат да се качат во брод во Охрид. Многу туристи немат ни да дојдат во Охрид. А ние мојме да си застаниме на плоштад пред некој голем видео бим. Ќе го викниме Груевски, тој ќе го зејт далинското, и ќе ни пуштат реклами. После ќе дојт и Џоле и ќе ни раскажвит и приказни од времето на Дедо Ное. Ние ќе ги гледаме и ќе си се воодушевуваме од нашата убајна и успешност. Дур не ни протонат сите бродој...

(Авторот е револтиран од импровизациите со кои се водит државава)

(Колумната е објавена во неделникот Сега на 10 09 2009)

(Наредната во печатена форма во Сега во четврток на 17 09 2009 а во електронска на Мојон Блог во вторник на 22 09 2009 )

Sep 10, 2009

0
З`ш да не... колумна деветта

Во денешното издание на неделникот „Сега“ деветтата од серијалот колумни насловени „З`ш да не...“ Денешната со наслов „Македонија – вечна импровизација“ на 50 и 51 страница.

Хајлајц момент - „Прво снимет реклами и влечкет туристи навака. После од ко ќе дојдат нека си се снаоѓет сами. Кој ќе преживејт, ќе раскажвит! И ако се побунат дека нешо не било ко шо сме го рекламирале, ќе платиме уш една тура реклами и ќе ги заќутиме.“

Цената на неделникот е 50 денари со кои имате четиво за цел викенд... па и повеќе, зависи со која брзина читате :)

Ако сепак сте скржави и не ви се дава пеевче, денешната колумна на Мојон Блог во вторник фор фри.

0
Како си го поминав летниот распуст...

Прв школски ден. Модерно опремена училница во жална Македонија. Компјутер за секое дете и амбиции тоа дете да завршит два факултети и на крај да завршит во оние триеснешо посто невработени или во пубав случај растоварајќи камиони со дрва. Состав на тема „Како си го поминав летниот распуст“. Прв станвит да читат Трајче – „Јас ова лето си го поминав убо. На моменти и многу убо. Годинава не ојдов ни на езеро, ни на море, ни на планина поради реконструкцијата на партијата и поради то шо шефот рече дека ова лето ќе бит жешко и работно. Зато јас летово претежно бев во штабон и таму се дружев со другите партиски другарчиња од младината. Пошо немаше клима стварно беше жешко а пошо немавме плакати за лепење не беше баш најработно. Во јуни и негде до средината на јули чекав да видам шо функција ќе ми дајт шефот и на 17-ти јули ми даде глумец во комедија да бидам. И така јас пресреќен цел јули и август со другарчињата од младината ја вежбавме претставата и последниот викенд од распустот конечно ги викнавме чичковцине со камерине, ги однесовме кај Бикон и ја изведовме претставата. Не знам з`ш немаше аплауз ама шефот ни рече дека сме биле најубај. Кога ќе пораснам сакам да бидам партиски полтрон!“

После Трајчета, втор за читање излегвит Александар, онај шо е најголем и највисок од сите во училницана. Аце вака пишит – „Јас ова лето си го поминав убо. Малку фалеше за да ми бит најубо. Женска не фатив пошо мама ми рече дека женските биле покварени и расипани и зато јас не и вервам на никоја. Само на шефон му вервам. Зато цело лето си го поминав дружејќи се со другарчињата од штабот. Неколку дена бев и на море Грција ама за то не смеам да зборвам пошо нашата партија е патриотска и одењето во Грција ни е забрането. Едно време бев тро исплашен да не си поднесам оставка поради лични причини ама убо поминав и ја преживеав епидемијата шо беше кај нас в партија. Најголемото достигнување за летово ми е то од последниов викенд од распустот ко не викна шефот в штаб, ние шо сме најредовните таму. Од ко му бацивме рака не пикна во едно комбе и не однесе пред некоја фабрика, не знам ни како се викаше ни за шо беше, ама шефот ни рече дека Бранко бил крив за нејзе. После ни остаде едно ливче и се скри таму зад една грмушка да ѕиркат а ние почекавме некое време па дојдоја чичковци со камери а јас се насмеав и го прочитав то шо беше напишано на ливчето. Од многу возбуда напрајв и неколку грешки и не памтам шо читав, ама баба ми рече дека ме гледала на телевизија и дека сум бил најубав. Кога ќе пораснам сакам да бидам партиски полтрон!“

Трет по ред за читање беше Филип Комитана шо имал пишано за некој натпревар и некој мост кај шо се гаѓал со камења ама штета, ѕвона ѕвончето и остана составот непрочитан. Ама бар овие од Трајче и од Аце беа интересни. Само не знам з`ш Трајче рече дека глумел во комедија ко сите колективно сме дел од една голема трагикомедија ама ајде, нека си замислуват тој така. Баш убо е да видиш како некои дечки наместо како сите нормални бркет женски, изигравет мајмуни на улица во име на партијата. А пак то шо го зборвет... ко Бичиклиски да ги учел и едните и другите.

Интересни се уствари нашиве политичари и полтрони. Никој не кажвит шо напрајле тие убо за државава. Си кажвет како другиве ја сјебале. Излегвет едниве и кажват дека другиве ја украле цела држава. После еден сат излегват другиве и одма демант – „Аааааа цела, цела... така ги лажите луѓево, мислите тие не гледет шо се дешават. Не лажи море, кај сме ја украле цела, ам то шо ви го остадовме на вас да го украдите, то не се важит? А? А? А?“ И гледаш за пола сат во редакција ти стигвит факс а во него демант на демантот – „Шо ни остадовте бе, оди бегај таму, нели требеше да ни ја остајте ЕСМ ние да ја продајме, ама не заебавте, само Телекомон ни го остадовте.“ После то стигвит смс во редакција – „за пола сат изјава на нога пред штабон од партијана“. А таму продолжвит шпанскава серија – „Колку години бевме ние на власт, ако сакавме можевме цела држава да ја ограбиме, за вас ништо да не остајме, ама ние демек арни да се напрајме, да ви остајме нешто и вас, ама вие ептен сте биле неблагодарни. Да знаевме дека вака нефер ќе испадните...“

Од еден штаб во друг, од едно соопштение преку друго, од еден демант кон трет... И така цел ден работно. Да ти е ќејф да си новинар, ојш во редакција, палиш колата и возиш цел ден на релација ВМРО-СДСМ и имаш материјал за пола вести да ги пополниш. За другата полојна сигурно некој ќе се убиет, некој ќе ограбит банка и ќе заминит Косово и никој не ќе го видит и ете ти, вести за мерак. А, да, и ко спешл гест стар го имаш премиерон кај шо фрлат лопати.

Ама ми се чинит, најубо им е на новинарине шо го пратат Џолета, прецедателон наш. Поради него ќе прошетет на места на кој шо никогаш не би им текнало претходно. Ако не беше Џоле никогаш на никој новинар не ќе му текнеше да појт во некоја нива и да снимат стенд-ап пред некоја дупка шо се замислуват дека е бунар. А и да му текнеше на некој да појт таму сигурно не ќе знаеше да кажит како Павле ми пиел, не вино ем ракија, туку вода, античка, македонска, онаа шо ја пиеле Македоноидите од кои потекнуват белата раса. Ама барем не се секирам за Џолета. И утре да го избркет од работа, ќе мојт да си се вработит хонорарно во МТВ и да прајт прилози за „Отворено со џебот на народот“ на Томиќ и да земат дел од 90-те илјади еврулиња. Ќе земвит камерман и ќе барат дупки по ливадине, ќе ѕиркат во нив, и ќе кажвит приказни. Така барем немат да имат досадни новинари шо ги интересират нешто за сегашноста и за иднината на државава античка. Запнале, името та името. Џоле за Павлета ви раскажвит, вие сте се фатиле за името. Џоле бајки ви продават, вие одма со прашањата... Џоле за малку в бунар шо не пропадна, вие микрофоните... Јас стварно не знам кого го интересират како ќе се викаме, или дали ќе влезиме во ЕУ и НАТО, или дали ќе имат утре шо да јајме. Се знајт бе брат шо ни е најважно – од која дупка Павле вода ми пиел!

Сега чекам некој ден да видам топ вест на денот – „Претседателот во Свирипичино ја откри ливадата каде Црвенкапа го сретнала волкот лош!“ И собрани новинариве околу Џолета во некоја полјанка, а тој берит љубичици и раскажвит како Црвенкапа тука си шетала одејќи накај баба и со кошничката со топол оброк земен од народната кујна шо ја отворила партијава од која беше предложен ко најнезавиен кандидат. И така наеднаш излегол волкот и ја излажал. После ги носит до некоја распадната куќарка во селото и раскажвит како волкот преправен како Црвенкапа и со предизборни ветувања дека ќе ја попрајт економијата и ќе и дајт субвенции за зарзаватот в бавча, влегол и ја изел бабата, па после дошла Црвенкапа... И од ко ќе им ја раскажит ќе дајт и една изјава така посериозна – „ Самото присуство на извориштето на местото каде се случил овој настан кој е еден силен доказ дека волкот живеел и работел во времето на Античка Македонија ни создава и обврска и ние како земја тоа да го промовираме, да го чуваме и да го негуваме...“

Ама џабе Џоле ќе се мачит ко пак ќе имат некоја невоспитана новинарка да го прашат за името... или за луѓено шо рошкет по контејнерине. Ама Џоле еднаш кажа, мојт и пак да и кажит. Прашања на шести септември! И немат Џоле намера да се расправат со некои си обични новинари. Главни уредници бе брат! Прецедател е или шо е? На обични новинари мојт приказни да им раскажвит, за државнички прашања ќе прајт муабет со главните. А и кај мојт в нива да знајт шо да кажит. Ко ќе е в телевизија мојт и да побарат помош од шефот, уствари од пријател. Мојт и да закаснит и да дојт на пола сат пред изборниот молк и да немат време да го прашет за името. Ќе речит дека бил Паљурци да се помолит на бунарот од Павлета. И ак се побунит некој уредник одма ќе му објаснит Џоле – „Тие што зло мислат и зло прават, и прашања овоземски поставуваат, зло ги снаоѓа. Кога-тогаш. Ако не сега, до седмо колено зло ќе ги следи.“ И на крај ќе им дајт еден речник кај шо е објаснато шо е разумен компромис и ќе си заминит.

Зато јас ги откажав сите обврски шо ги имав за шести септември и ќе го чекам Џолета на телевизија да видам која приказна ќе ни ја кажит. И после емисијата мојт да склучит договор со МТВ во паузите меѓу два владино-кампањски рекламни блокови да кажвит приказни и бајки за гладни народни маси. Од толку шо се возбудив чекајќи го шести септември дури заборајв и да го гледам Охрид-Фест минатата недела во Охрид. А гледам жестоко било. На Маја Вукичевиќ и ветиле местенка за да влезит во финалето ама во последен момент ја заебале. И Маја одма со закани – Ќе ви го пуштам бато да ве натепат, или ќе ве кажам на премиерон, мислите не се знам со него, а?

А премиерон викендов беше Канада. Не застанвит со ветувања. Пошо кај нас немат вонредни избори и немат на кого да му ветуват, таму на нашинците им ветувал дека ќе можеле да гласет на следните избори. И овие од толку шо му повервале и шо се израдвеле му купиле торта роденденска и му пееле „Среќен роденден, мистер премиер“ и после му се фрлиле да се сликет со него. Ѕвезда бе брат, ѕвезда. Такви се политичариве наши. Од ко ќе ги заокружиш на ливчено за избори, после мојш само да се сликаш...

(Авторот е пред телевизорон, го чекат шести септември)

(Колумната е објавена во неделникот Сега на 03 09 2009)

(Наредната во печатена форма во Сега во четврток на 10 09 2009 а во електронска на Мојон Блог во вторник на 15 09 2009 )

Sep 3, 2009

0
З`ш да не... колумна осма

Во денешното издание на неделникот „Сега“ осмата од серијалот колумни насловени „З`ш да не...“ Денешната со наслов „Како си го поминав летниот распуст“ на 50 и 51 страница.

Хајлајц момент - „Интересни се уствари нашиве политичари и полтрони. Никој не кажвит шо напрајле тие убо за државава. Си кажвет како другиве ја сјебале“.

Цената на неделникот е 50 денари со кои имате четиво за цел викенд... па и повеќе, зависи со која брзина читате :)

Ако сепак сте скржави и не ви се дава пеевче, денешната колумна на Мојон Блог во вторник фор фри.

0
Срцињаааааааа

На Јутјуб обично гледам музички спотчиња, или филмски трејлери или некои хоум-мејд глупости...

Ама понекогаш се наоѓа нешто кое навистина ќе ви го направи денот... или ноќта...

Ова е едно од тие видеа...

Прекрасни малечки суштества кои зборуваат и објаснуваат на тема „Што е тоа љубов?“



И запазете го детето на 1:40... ROFL

Sep 1, 2009

0
Пу, ј`з`к!

Ги немат Скопјанишчана... си ојдоја. Се празнит градов, шуќур, да мојт чоек да се искапит ко чоек во езероно. Стварно Охридов наш е најубав на крајов на август. Или на почетокон од септември. Децава тргвет на школо, старине се спремет за зимници, а јас... јас ојдов на плажа... без Скопјанишча шо се мочет за инет в езеро.

Уствари минатиот четврток ви го кажав то шо го мислам за Охрид. А градоначалникон стварно не можам да го сфатам. Во интервјуто за весников пред две недели шо и стори напаѓања на власта и на Груевски... парче ги напрај. Али зато после само неколку дена конечно се видоја, напраја средба в општина и си се смешкаја, ко најголеми другари да се, ко заедно ужинка на голем одмор да делеле. А и тогаш на пресот некако многу тивок ми беше, ко да го имаше искарано Груевски нешо, а и цел прес Груевски зборвеше. Аце наш кажа две реченици и застана Грујо, си кажа дека цутет ружи во Охрид и во Македонија и дека во иднина и кокичиња ќе почнеле да цутет и си замина. Брзал чоекот, немал време за прашања од новинари. А со него си ги собра и министриве шо ги носеше во посетата на Охрид и Струга. „Ам плажите, ам „Нико Нестор, ам ова, ам она...“ – се развикаа колегиве новинари. Џабе ви е. Брзат чоекот, работит 24/7, посветено, преродба, ова, она, знајш како...

Туку за Ацета наш ви кажвев. Остај то шо наеднаш се смири со премиерон и ко нишо да не било, туку и ставојве си ги менвит по потреба. Пред некое време на една локална телевизија овде во дебата прашан за тезгине со ченки и пуканки на плоштад и лошата слика шо ја прикажвет за градов викат „Ам шо да им прам, луѓено немет леб да јадат, јас уште да одам и тезгине да им ги земам..“ Сега на Канал 5 го слушам викат „Јавно пред граѓаните кажвам дека ова е последната туристичка сезона кога го дозволвиме ова. Одговорно тврдам дека за следната сезона немат да имат тезги по чаршијана и кејон, туку ќе бидат поставувани после мостот кај Студенчишта“. И ај сеа... И плус не сфаќам, кај ќе ги редат, на Куба Либре плажана?

Ај... ќе видиме в година. Да не испаднит после пу, пу, не реков јас така, власта е крива. Ко на вмровциве Бранко за све шо им е крив. Уба работа е да си бараш виновници во другите уствари. Ене на пример, за инцидентот во Нерези од минатата недела мојме да го обвиниме Бил Клинтон. Крив е з`ш тој ја плескал Моника а овие другиве немале шо да плескет па почнале меѓу себе да се плескет. Уствари з`ш тие немале со кого сексуално да општат морале виртуелно да општат со членовите на блиското семејство на овие другиве па така овие другиве ги извајле секирите и тргнале во борба, во борба, во боооорбааа...

Не бе, не пишам за инцидентот Нерези. Ќе пишев уште минатиот четврток ама си викам пубо пиши си за Охрид отколку за некои си нецивилизирани уана-би племенски орди на сред главен град. Немаше ни воопшто да пишам за то али пошо интернетов нудит многу можности, меѓу кои и таа да видиш како размислувет тие шо уствари не размислувет туку само чкрапет по тастатура...

Гледам уште не е јасно шо се десило таму. ММЕ, кој прв почна? Не би рекол дека то е толку многу важно. Многу поважна е колективната слика после таа недела. Катастрофа! Мизерија! Срамота! Жално! Според приказна која стигна до мене по принципот „еден мој другар има другар чијшто другар бил он да фејс он да плејс...“, Комитите ги пееле оние суаткичкине песнички нивни. Еве, ако уште не сте имале можност да ги чуете, еве ви две песнички нивни... Првава се викат „ А бре Македонче“ и текстот ојт вака – „ А, бре Македонче, каде се спремаш, борба те чека, борба за слобода, борба те чека, борба за слобода, нека разберат клетите Шиптари, македонско име нема да загине, нека разберат клетите Шиптари, македонско име нема да загине!“

Втората пак, имат име „ Не јас неможам“ и викат – „ Не јас неможам овде да седам, не јас неможам шиптари да гледам, дајте ни алкохол сега да пиеме, а после надвор, ШИПТАРИ да биеме, але, але...“ Ако не ми вервите мене, појте на сајтон нивен (www.komiti.com.mk) па сами ќе мојте да си прочитате. Да, ќе мојте да си прочитате „THE WEB PAGE IS UNDER CONSTRUCTION“. Само шо не е доволна реконструкција на сајтот, мислам дека ќе требит многу поголема реконструкција за да мрдниме од таму од кај шо сме.

Значи, шо ќе ви викав... Комитиве си ги пееле овие песниве слатки ем најубај дур поминвеле Нерези кај шо мнозинството население е Албанско и... И шо и? Видовте и сами... секири и земјоделска механизација на сред главен град. Во делот шо не го имат на лента појако викет било. И да, имало и влегвење по куќи. Али ова е, ко шо ви реков, приказна шо стигна до мене раскажана во трето лице. То шо се случи таму е страшно, и требит некој (повеќе луѓе) да одговарат за то. И кога викам некој не мислам само на Комитите или населението таму, туку мислам и на дечките кои со комбиња му стигнаа на населението на помош, како и на полицајците кои ко шо видовме, си фаќаа сеир како и многупати досега (28 март) дури овие си копаа очи со секири, уш еднаш ќе повторам, на сред главен град! И ко шо прочитав негде на интернет – Единицата за брзо распоредување навистина брзо се распореди... да фаќа сеир. Па чекајте бе луѓе, мене лично ме интересират дали смејт да се шетат по улица со секира. Ако смејт кажете си, ќе ја земам ова од Охрид сега септември ко ќе идам Скопје. Ќе имат бар со шо да се одбранам од дивине таксисти на автобуска шо сакет за 400 денари да ме носат до Кисела Вода. Па тие се стварно луди бе. За тие пари Охрид ќе си се вратам бе алоооооо...

Али не, стварно... Горданооооо, мислам дека поголема закана за безбедноста ти се неконтролирани навивачки групи и дечки со секири по улици отколку децана шо седат, свират на гитарче и пијат пивце Градски парк.

Реков дека немат да пишам за неделата ама ете, не можев... Ај сеа да си го кажам то шо го планирав за колумнава... Прво, да си кажам и да им се заблагодарам на сите оние кои си пишеа по Фејсбук, Јутјуб, сајтови, блогови, форуми, за инцидентите. Албански не знам па зато не знам ни шо имале да ни кажат дечките со секирите ама зато многу добро знам македонски и можам да потпишам ако требит, дека во изминативе деној бар 100 пати прочитав „Чиста Македонија“. И по некоја случајност ова идат најмногу од устите на 15-годишни деца. Не дека немат помали или поголеми ама ми се чинит тие најмногу го пишат и се гордеат со ова.

Али на тие деца веројатно не им се сонало то па да го пишат по интернет. Веројатно имале влијание и родителите, и другарите, и околината, и... И резултат – еден куп нацисти во државава! И сеуште не можам да сфатам како мојт некој да се гордејт со насилство, со то дека истепал некого, со то дека го нарекол „шиптар“ или како и да е... За да не испаднит дека ја критикувам само едната страна, еве, ќе кажам едно големо „Како не ви е срам!“ и на Албанските навивачи. Разбрав дека од трибините на „Шверцерите“ и „Балистите“ доста често се слушало „Тоше педер!“. Па како бе луѓе, како имате срце за да кажите нешто такво за Тоше? Зар то го научивте од него? И едните и другите...

И како, ама стварно нека ми објаснит некој како е можно да се прает поделби по најглупите можни критериуми – етничка или верска припадност? Па добро бе луѓе, после толку години тонење, уште ли не ви дојде умот? Во истата каша сте бре! Во истата каша сме! Слепо црево сме. Невработени имат со лопата да риниш. Еден куп фабрики се продадоа под сомнителни околности, уште еден куп ојдоа под стечај и луѓе по контињери рошкет ама уште умот не ви идет... Од сиве години транзиција само едни профитираа. Ќе ви текнит, или да ви кажам? Политичари ги викавме... Не знам стварно за кого и за што се колите, не знам...

И бидејќи знам дека имат многумина шо се прашвет на која страна да застанеле за инцидентите кај Нерези или за што и да е... Како каде бе? Требит да се застанит на страната на здравиот разум. И на страната на тие што гледет како заеднички да преживеат во една држава која е на последно место по многу критериуми... Вака некако започна и 2001... со моите и твоите, со нашите и вашите и со пушките и пиштолите... А како што гледам има многумина кои сакет да ни се повторит. Само повелете, сигурен сум дека ќе уживате во репризата...

И една порака до властите – несанкционираното насилство водит кон ново насилство. Реагирајте пред да бидит доцна. И уште една до оние разумните кои поради стравот од неразумните го преќутувет она шо сакет да го кажет. Кажете си бе луѓе, кога знајте дека сте во право, шо потреба да ќутите. Нацизмот никогаш не победил, па немат ни сега. И можда ќе ве етикетирет ко „анти-македонец“ или „анти-албанец“ или „анти-шознамјас“ али многу е побитно да надвладеат разумните отколку шо ќе речат неразумните...

И да, знам дека забегав и минатиот а посебно овој пат со сериозни теми али не е до мене... Шо да прам ко ни се дешавет вакви глупости. Ваљда до наредниот четврток ќе имат да се коментирет само гафојне од Џоле и остали а не и вакви сериозни теми... Ајде, ојдов јас да се капам в езеро. Без Скопјанишча во него! Останите ми со здравје... и со ум во глајте!

П.С. Ќе си платам пеес евра за плукањето во насловот, ич да не се секирате. Само дајте жиро-сметка и сам ќе се погрижам за то. Вие за то време погрижете се за то шо го пишит во колумнава. Е, фала ви на разбирањето.

(Авторот е разочаран од луѓето со кои делит држава)

(Колумната е објавена во неделникот Сега на 27 08 2009)

(Наредната во печатена форма во Сега во четврток на 03 09 2009 а во електронска на Мојон Блог во вторник на 08 09 2009 )