Добро утро со штотуку зготвен појадок в кревет. Не. Така е само на филм.
Добро утро со кафе и цигара. Не. Па јас не пушам цигари.
Добро утро со кафе и прашањето – Која банка ја ограбија денес? Да. Апсолутно совршен начин да се почнит ден во Македонија. Појќе не се чудам ко ќе слушнам дека ограбиле банка. Во последно време ко ќе ја видам најавнана шпица за вестине и презентеркана ко ќе речит дека вестите следувале после рекламите одма и враќам – ај да не должиме, кажи која банка ја ограбиле денес па пуштај Шехерезад. И така нишо друго интересно не се дешават во државава.
Ау да, освен играна во која шо цела јавност пробвит да погодит кој споменик стигнал од Фиренца. А властодржциве си ќутат. Ни џокер не ни давет. А точниот одговор ќе го дознајме некое утро ко ќе се разбудит плоштадон пополнат со споменици, цркви, џамии и џедај храмови. Тогаш ќе скокнат од позади копитата на Букефал и ќе се развикет– српраааааајззз..
Градоначалникон на Центар, Тодоровиќ немат да викат. Тој ќе се лизгат со портокалови лизгалки на лизгалиштено на плоштад и ќе бит зачуден, заедно со нас. Пошо тој нишо не знајт. Шо и да го прашат чоек за дешавките во неговата општина тој појма си немат. Секоја средба со новинарине му е нов повод за чудење и вртење по тие околу него, дан знает тие нешо случајно. Ако не пак, во наредните деној ќе ни кажит. Нормално. Ќе си почекаме ние. А и шо ќе прајме друго... То ни е работа.
Само Коце немат да ќутит. Пошо тој знајт. Знајт дека Скопје е град на солидарноста и град изграден од солидарноста. Солидарноста на многу светски земји по земјотресот од шеестрета. Зато сега и тој е солидарен со луѓено од Хаити. Толку солидарен шо од градската каса ќе одвојт цееееели 25.000 евра за донација. За да го изградат градот одново де. Според моите извори, сакал да одвојт појќе пари ама му требеле за рестартирање на сатон шо застана со скопскиот земјотрес и шо го означуват времето на неговото случување.
А Тодоровиќ пак означи друго време. Го означи крајот на кризата. Така рече, жими све. Кризата поминала, сега мојте да излезите од бункерите пошо опасноста е завршена. Немат од шо да се плашите појќе. И сеа пошо имаме миљони на располагање мојме да ги изградиме сите споменици на светов. Ни се мојт бе. И плус остај шо имаме наши пари. Секој ден идат нови и нови паришта од цеееел свет. Пошо цел свет решил да инвестират во Македонија сега владава е во интензивни преговори со соседниве земји за купвење ново земјиште кај шо ќе можат да се сместат фабриките на странскиве инвеститори.
И не само шо е во потрага по ново земјиште, ко шо прочитав во оглас во весник пред некој ден, Агенцијана за странски инвестции е во потрага е по уште 8 нови економски промотори за да не промовирет во Обединетоно Кралство, во Белгија, Јужна Кореја, Данска, САД, Канада, Србија, Бугарија, Хрватска и Словенија.
Пошо промоторите шо моментално не промовирет (21 на број) во 19 земји прекрасно и волшебно си ја завршија својата работа, сега ни требат уште 8 нови. Така сега Агенцијата, наместо ланските 3 милиони, сега имат буџетче од 7 миљончиња во евричи. И пошо лани имаше 3 миљончиња толку беше и успехот шо го оствари. Или во превод, во првите девет месеци од 2009, странските инвестиции се намалија за три пати во однос на истиот период од 2008 година, или во пари, од 319,8 милиони на 103 милиони евра.
Е сеа требит да се напрајт само една проста математичка пресметка. Пошо сега имет не три, туку седум миљончиња пари за трошење, и ефектот шо ќе го постигнат ќе бит, не три, туку седум пати. Надолу, многу нормално. Значи – 103 милиони евра делено на 7 = 14,7 милиони евра. Преродбата продолжува. Надградена и проширена. Македонија – инвестициски рај 24/7.
Поради екстра успешните економски промотори Македонија моментално е и на место број 1 по бројот на странски инвестиции во друштво на соседните земји. Така, ако ние во првите шест месеци на 2009 имаме 78,8 милиони евра, БиХ имет само 257 милиони а Црна Гора бедни 269 милиони евра. Уште полузерска е состојбата во Хрватска, со вложени 900 милиони евра, а тука е и бедниот сосед Србија со 893 милиони евра. Така им е ко не знает да се промовирет ко нас.
А ние имаме стратегија бе брат. Ни помалку ни повеќе, туку ние најотворено им викаме на странциве – донесете ни ги парите. Кај нас најубо ќе мојте да си ги потрошите. Така се бркет инвеститори. Исто ко купувачи на чоколада. Ги напаѓаш со реклами од сите страни и ќе немет шо да прает, па ќе ти го купат производот, онака, колку да пробет. Така и со инвеститориве. Пошо во слободно време инвестирет во земји за кои шо прв пат слушет, едвај ја чекет рекламата за инвестирање на СиЕнЕн, па ги пакувет куферите и трчет навака за да ни ги остает парите. Или пак ако не ја фаќет СиЕнЕн, го чекет нашиот економски промотор со кафе ил чајче за да им раскажит како Македонија е инвестициски рај. И за да им ја раскажит успешната приказна на најголемата и најјаката инвестиција наречена Сведмилк. Ако инвеститорот не повервит во приказната, промоторов наш му дават визит картичка од Моше Баум и така чичкото со парите од прва рака ќе мојт да слушнит за македонскиот инвестициски рај. Ко шо разбрав, промоториве од новиов оглас со себе ќе носеле и по еден млекар, задоволен од Сведмилк, за да мојт на инвеститорите поблиску да им ја доловит рајската приказна.
Од ко ќе му ја продает розовата бајка на инвеститорот, и кога веќе ќе е убеден да ни ги дајт сите пари, ќе им се јавит на австријцине од ЕВН, ко пример за странска инвестиција. Тие ќе му го потврдат сето то шо претходно им го кажал промоторот и ќе раскажат и за екстра добрата соработка со македонската влада. Немат да заборает да ја спомнет и арбитражата во Вашингтон и уште два три пати да потврдат дека се премногу задоволни и дека ваква влада за соработник, и ваква држава за инвестирање, не се наоѓат уш еднаш.
Затоа, јас мислам дека требит сите пари од буџетот да ги насочиме кон рекламирање по домашниве медиуми за да знајме колку ни е најубо шо живејме овде и сега, и за реклами по светскиве медиуми, за на странциве да им е криво шо не живеат кај нас. Исто така, требит да се дает уше седум пати по седум миљончиња за економскиве промотори, за на странциве уш појќе да им е криво, а то шо ќе останит да се инвестират во споменици и во восочни фигури. Се преродуваме или шо?
Или некој имат нешо да се побунит? Ако имат нека кажит сега, или нека молчит вечно, ко во шпанскине серии, нааали... Некој пензионер на пример да имат нешо да искритикуват, вака дур сме расположени... Еве, некој пензионер од Фиџи да сакат да си кажит нешо против владата? Е ќе кажит, ќе кажит... ама после пензијата кврц, ја папа маца...
Ако не ми вервите, прашајте ги пензионерите од оваа островска земја во Океанија, чиј премиер се закани со укинување на пензиите, за сите пензионери кои ќе го критикувет неговото, или работењето на владата. Ко шо си објасна чоекот, со оваа мерка ќе промовирал стабилност во земјата. А овде кај нас, не само шо можат да критикувет и ни денар од пензијата да не им фалит, туку уште и на бања за без пари се праќет. И само ако чујам некој пензионер нешо лошо да речит за владава...
Впрочем, какво лошо, скраја било, во последно време се подобро почвам да мислам за владава. Посебно по средбата на Колета со новиот генерален секретар на НАТО, Расмусен. Чоекот уште еднаш ни повтори дека без решавање на спорот со името не не примет во НАТО, а ние уште поупорно му повторвиме дека ќе го зголемвиме и зголемвиме бројот на војници. Моментално сме четврти по учеството во мисијата ИСАФ и пропорционално имаме многу појќе војници во Авганистан отколку поголемиот број земји-членки. Ама ние си имаме стратегија и не застанвиме тука. Ќе продолжиме да го зголемвиме бројот на војници се дури не станиме број еден земја според учество, и дур се свестат ќе ги зезниме сите – ќе го презејме цело НАТО под наша контрола, па тогаш ние на грчиштана ќе ги избркаме и ќе им побараме да извает корен од 736.392, да го претворат во дропка, да му извает косинус па после да барет прием.
Дур се мачат тие со математиките ние ќе си фатиме и едно фино местенце во Гинисова пошо со моменталниот единаесетти циклус на програмата за подготовка за членство во НАТО, ги кршиме сите рекорди. Досега ниту една друга земја не поминала низ олку долга подготовка за членство таму. Со еден удар печес муви.
Па накрај ќе испаднит – кој последен се смејт... слабо сфаќат вицој и преговарачки тактики. Е не...
(Авторот барат друштво за кршење екстремитети на лизгалиштено на плоштад. Енибади?)
Добро утро со кафе и цигара. Не. Па јас не пушам цигари.
Добро утро со кафе и прашањето – Која банка ја ограбија денес? Да. Апсолутно совршен начин да се почнит ден во Македонија. Појќе не се чудам ко ќе слушнам дека ограбиле банка. Во последно време ко ќе ја видам најавнана шпица за вестине и презентеркана ко ќе речит дека вестите следувале после рекламите одма и враќам – ај да не должиме, кажи која банка ја ограбиле денес па пуштај Шехерезад. И така нишо друго интересно не се дешават во државава.
Ау да, освен играна во која шо цела јавност пробвит да погодит кој споменик стигнал од Фиренца. А властодржциве си ќутат. Ни џокер не ни давет. А точниот одговор ќе го дознајме некое утро ко ќе се разбудит плоштадон пополнат со споменици, цркви, џамии и џедај храмови. Тогаш ќе скокнат од позади копитата на Букефал и ќе се развикет– српраааааајззз..
Градоначалникон на Центар, Тодоровиќ немат да викат. Тој ќе се лизгат со портокалови лизгалки на лизгалиштено на плоштад и ќе бит зачуден, заедно со нас. Пошо тој нишо не знајт. Шо и да го прашат чоек за дешавките во неговата општина тој појма си немат. Секоја средба со новинарине му е нов повод за чудење и вртење по тие околу него, дан знает тие нешо случајно. Ако не пак, во наредните деној ќе ни кажит. Нормално. Ќе си почекаме ние. А и шо ќе прајме друго... То ни е работа.
Само Коце немат да ќутит. Пошо тој знајт. Знајт дека Скопје е град на солидарноста и град изграден од солидарноста. Солидарноста на многу светски земји по земјотресот од шеестрета. Зато сега и тој е солидарен со луѓено од Хаити. Толку солидарен шо од градската каса ќе одвојт цееееели 25.000 евра за донација. За да го изградат градот одново де. Според моите извори, сакал да одвојт појќе пари ама му требеле за рестартирање на сатон шо застана со скопскиот земјотрес и шо го означуват времето на неговото случување.
А Тодоровиќ пак означи друго време. Го означи крајот на кризата. Така рече, жими све. Кризата поминала, сега мојте да излезите од бункерите пошо опасноста е завршена. Немат од шо да се плашите појќе. И сеа пошо имаме миљони на располагање мојме да ги изградиме сите споменици на светов. Ни се мојт бе. И плус остај шо имаме наши пари. Секој ден идат нови и нови паришта од цеееел свет. Пошо цел свет решил да инвестират во Македонија сега владава е во интензивни преговори со соседниве земји за купвење ново земјиште кај шо ќе можат да се сместат фабриките на странскиве инвеститори.
И не само шо е во потрага по ново земјиште, ко шо прочитав во оглас во весник пред некој ден, Агенцијана за странски инвестции е во потрага е по уште 8 нови економски промотори за да не промовирет во Обединетоно Кралство, во Белгија, Јужна Кореја, Данска, САД, Канада, Србија, Бугарија, Хрватска и Словенија.
Пошо промоторите шо моментално не промовирет (21 на број) во 19 земји прекрасно и волшебно си ја завршија својата работа, сега ни требат уште 8 нови. Така сега Агенцијата, наместо ланските 3 милиони, сега имат буџетче од 7 миљончиња во евричи. И пошо лани имаше 3 миљончиња толку беше и успехот шо го оствари. Или во превод, во првите девет месеци од 2009, странските инвестиции се намалија за три пати во однос на истиот период од 2008 година, или во пари, од 319,8 милиони на 103 милиони евра.
Е сеа требит да се напрајт само една проста математичка пресметка. Пошо сега имет не три, туку седум миљончиња пари за трошење, и ефектот шо ќе го постигнат ќе бит, не три, туку седум пати. Надолу, многу нормално. Значи – 103 милиони евра делено на 7 = 14,7 милиони евра. Преродбата продолжува. Надградена и проширена. Македонија – инвестициски рај 24/7.
Поради екстра успешните економски промотори Македонија моментално е и на место број 1 по бројот на странски инвестиции во друштво на соседните земји. Така, ако ние во првите шест месеци на 2009 имаме 78,8 милиони евра, БиХ имет само 257 милиони а Црна Гора бедни 269 милиони евра. Уште полузерска е состојбата во Хрватска, со вложени 900 милиони евра, а тука е и бедниот сосед Србија со 893 милиони евра. Така им е ко не знает да се промовирет ко нас.
А ние имаме стратегија бе брат. Ни помалку ни повеќе, туку ние најотворено им викаме на странциве – донесете ни ги парите. Кај нас најубо ќе мојте да си ги потрошите. Така се бркет инвеститори. Исто ко купувачи на чоколада. Ги напаѓаш со реклами од сите страни и ќе немет шо да прает, па ќе ти го купат производот, онака, колку да пробет. Така и со инвеститориве. Пошо во слободно време инвестирет во земји за кои шо прв пат слушет, едвај ја чекет рекламата за инвестирање на СиЕнЕн, па ги пакувет куферите и трчет навака за да ни ги остает парите. Или пак ако не ја фаќет СиЕнЕн, го чекет нашиот економски промотор со кафе ил чајче за да им раскажит како Македонија е инвестициски рај. И за да им ја раскажит успешната приказна на најголемата и најјаката инвестиција наречена Сведмилк. Ако инвеститорот не повервит во приказната, промоторов наш му дават визит картичка од Моше Баум и така чичкото со парите од прва рака ќе мојт да слушнит за македонскиот инвестициски рај. Ко шо разбрав, промоториве од новиов оглас со себе ќе носеле и по еден млекар, задоволен од Сведмилк, за да мојт на инвеститорите поблиску да им ја доловит рајската приказна.
Од ко ќе му ја продает розовата бајка на инвеститорот, и кога веќе ќе е убеден да ни ги дајт сите пари, ќе им се јавит на австријцине од ЕВН, ко пример за странска инвестиција. Тие ќе му го потврдат сето то шо претходно им го кажал промоторот и ќе раскажат и за екстра добрата соработка со македонската влада. Немат да заборает да ја спомнет и арбитражата во Вашингтон и уште два три пати да потврдат дека се премногу задоволни и дека ваква влада за соработник, и ваква држава за инвестирање, не се наоѓат уш еднаш.
Затоа, јас мислам дека требит сите пари од буџетот да ги насочиме кон рекламирање по домашниве медиуми за да знајме колку ни е најубо шо живејме овде и сега, и за реклами по светскиве медиуми, за на странциве да им е криво шо не живеат кај нас. Исто така, требит да се дает уше седум пати по седум миљончиња за економскиве промотори, за на странциве уш појќе да им е криво, а то шо ќе останит да се инвестират во споменици и во восочни фигури. Се преродуваме или шо?
Или некој имат нешо да се побунит? Ако имат нека кажит сега, или нека молчит вечно, ко во шпанскине серии, нааали... Некој пензионер на пример да имат нешо да искритикуват, вака дур сме расположени... Еве, некој пензионер од Фиџи да сакат да си кажит нешо против владата? Е ќе кажит, ќе кажит... ама после пензијата кврц, ја папа маца...
Ако не ми вервите, прашајте ги пензионерите од оваа островска земја во Океанија, чиј премиер се закани со укинување на пензиите, за сите пензионери кои ќе го критикувет неговото, или работењето на владата. Ко шо си објасна чоекот, со оваа мерка ќе промовирал стабилност во земјата. А овде кај нас, не само шо можат да критикувет и ни денар од пензијата да не им фалит, туку уште и на бања за без пари се праќет. И само ако чујам некој пензионер нешо лошо да речит за владава...
Впрочем, какво лошо, скраја било, во последно време се подобро почвам да мислам за владава. Посебно по средбата на Колета со новиот генерален секретар на НАТО, Расмусен. Чоекот уште еднаш ни повтори дека без решавање на спорот со името не не примет во НАТО, а ние уште поупорно му повторвиме дека ќе го зголемвиме и зголемвиме бројот на војници. Моментално сме четврти по учеството во мисијата ИСАФ и пропорционално имаме многу појќе војници во Авганистан отколку поголемиот број земји-членки. Ама ние си имаме стратегија и не застанвиме тука. Ќе продолжиме да го зголемвиме бројот на војници се дури не станиме број еден земја според учество, и дур се свестат ќе ги зезниме сите – ќе го презејме цело НАТО под наша контрола, па тогаш ние на грчиштана ќе ги избркаме и ќе им побараме да извает корен од 736.392, да го претворат во дропка, да му извает косинус па после да барет прием.
Дур се мачат тие со математиките ние ќе си фатиме и едно фино местенце во Гинисова пошо со моменталниот единаесетти циклус на програмата за подготовка за членство во НАТО, ги кршиме сите рекорди. Досега ниту една друга земја не поминала низ олку долга подготовка за членство таму. Со еден удар печес муви.
Па накрај ќе испаднит – кој последен се смејт... слабо сфаќат вицој и преговарачки тактики. Е не...
(Авторот барат друштво за кршење екстремитети на лизгалиштено на плоштад. Енибади?)
(Колумната е објавена во неделникот Сега на 21 01 2010 )
(Наредната во печатена форма во Сега во четврток на 28 01 2010 а во електронска на Мојон Блог во вторник на 02 02 2010 )
- автор и водител на емисијата 
No comments:
Post a Comment